-
1 ku|ć
impf (kuję) Ⅰ vt 1. (obrabiać metal) to forge, to hammer [żelazo, zbroję]- brama była kuta w ozdobne wzory the gate was made of ornamental wrought iron2. (w kamieniu) (rozkruszać) to hew [skałę, kamień]; (wyrąbywać) to bore [tunel]; to carve, to hew [pomnik, nagrobek]; to carve, to chisel [napis]- kuć w kamieniu/skale to carve a. hew stone/rock- kuł w kamieniu pomnik he was carving a monument out of stone- kucie nagrobków monumental masonry ⇒ wykuć3. (ozdabiać metalem) to decorate with metal fittings- skórzana uprzęż kuta srebrem a leather harness with silver fittings ⇒ okuć4. to shoe [konia] 5. pot. (uczyć się) to grind away at, to swot up (on) GB pot.- kuć matematykę to swot up on a. grind away at one’s mathsⅡ vi 1. (stukać miarowo) to knock (w coś/czymś on sth/with sth); (mocniej) to bang, to hammer (w coś/czymś sth/with sth)- dzięcioł kuł w drzewo a woodpecker was drumming against a tree2. pot. (uczyć się) to cram, to swot (up) GB pot.- kuć do egzaminu to swot (up) a. cram for an exam ⇒ wykuć■ (on) jest kuty na cztery nogi pot. he’s nobody’s fool, there are no flies on him- konia kują, a żaba nogę podstawia przysł. somebody does (all) the work, while somebody else takes (all) the credit for it- kuć żelazo, póki gorące przysł. to strike while the iron is hot przysł.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ku|ć
См. также в других словарях:
kuć — ndk Xa, kuję, kujesz, kuj, kuł, kuty 1. «obrabiać plastycznie na gorąco lub na zimno wyrób z metalu przez ręczne lub mechaniczne zgniatanie go uderzeniem lub naciskiem» Żelazo kute. □ Kuć żelazo, póki gorące. 2. zwykle w imiesł. biernym: kuty… … Słownik języka polskiego
